Defilada, 2019, technika mieszana, płótno, 46×33 cm
Defilada, 2020, olej, płótno, 60×82 cm
Gdzieś na Ukrainie, 2019, akryl na płótnie, 30×40 cm
Interferencja, 2020, technika mieszana, płótno, 50×60 cm
Komin czy zbiornik, 2020, olej, płótno, 24×33 cm
Mrożona Wołga, 2019, akryl na płótnie, 40×50 cm
Pejzaż z zbiornikami, 2019, technika mieszana, płótno, 40×50 cm
Pejzaż ze zbiornikiem, 2020, technika mieszana, 24×33 cm
Spalony autobus, 2020, akryl na płótnie, 30×40 cm
Wernisaż wystawy. Artur Winiarski. Pejzaż Postsowiecki. Malarstwo. Galeria Arboretum. Muzeum Narodowe w Warszawie, 2006, na zdj.: prof. B. Ostoja Lniski i prof. A. Winiarski
Wielka przygoda w kosmosie, 2018, akryl na płótnie, 90×60 cm
Wystawa Pejzaż Postsowiecki. W Muzeum Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuk w Mińsku, 2005
Zbiornik, 2019, technika mieszana, płótno, 40×50 cm
Zbiorniki z blachą falistą, 2020, akryl na płótnie, 80×100 cm
Zbiorniki z blachą falistą, 2020, akryl na płótnie, 80×100 cm
Artur Winiarski urodził się w 1960 roku w Warszawie. W 1985 roku ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1989-1994 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem zrealizował w pracowni malarstwa profesora Rajmunda Ziemskiego i z tkaniny w pracowni profesora Stanisława Andrzejewskiego.
Od 1994 roku pracuje na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Obecnie prowadzi samodzielnie pracownię malarstwa dla studentów pierwszego roku. Był prodziekanem do spraw nauki i badań naukowych na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie kadencji 2012-2016. Był stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Otrzymał wyróżnienie w konkursie na projekty tkanin we Francji. Zrealizował wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych oraz przedsięwzięć artystycznych, także międzynarodowych.
Spośród wystaw indywidualnych warto odnotować wystawy w Muzeum Akademii Sztuk w Mińsku (Białoruś) w 2005 roku, w Galerii Sztuki Nonkonformistycznej „Puszkinskaja 10” w St. Petersburgu (Rosja) w 2012 roku oraz w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu w 2011 roku, a spośród zbiorowych „Niewidzialne widmo” w Muzeum Powstania Warszawskiego w 2007 roku, „Das Bild Der Welt Die Welt Des Bildes” w Galerie Melnikov w Heidelbergu (Niemcy) czy „Aktualnaja Kartina” w Domu Sztuki w St. Petersburgu (Rosja) w 2009 roku. Był pomysłodawcą i współorganizatorem wystawy „100% Malarstwa” z okazji 60-lecia Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie w 2008 roku, wystawy „Malerei oder Bild” w Forum Fur Kunst w Heidelbergu (Niemcy) w 2009 roku, czy wymiany wystaw malarstwa z Wydziałem Malarstwa ASP we Wrocławiu zrealizowanej w 2014 roku pt. „ASPW/WM15” we Wrocławskiej Galerii „Neon” oraz w Auli Rektoratu wrocławskiej ASP.
Autor i pomysłodawca projektów wielu katalogów i publikacji książkowych oraz prasowych o malarstwie. W 2019 roku otrzymał tytuł profesora sztuki. We września 2020 roku został powołany na stanowisko pełnomocnika rektora do spraw dziedzictwa historycznego ASP w Warszawie.
Artur Winiarski zajmuje się wyłącznie malarstwem, którego tematem od pewnego czasu pozostaje pejzaż postsowiecki, ujmowany w różnych aspektach: symbolicznym, metaforycznym, emocjonalnym. Próbuje ten świat opisać językiem malarstwa: materii, koloru, światła, gestu i znaku. Wciąż eksperymentuje ze środkami wyrazu, by pobudzić intuicyjną reakcję na wydawałoby się odległe, choć wciąż obecne zjawiska i wydarzenia, ukryte znaki, symbole, piktogramy, rytuały, zachowania, różnego rodzaju ostańce kultury epoki radzieckiej, jakich jest wokół nas jeszcze tak wiele.
Podejmuje malarskie próby synkretyzmu, łącząc pierwiastek malarski z literackim. W malarstwie Artura Winiarskiego widoczne są uproszczone znaki: czarnej Wołgi, Tupolewa, dziwnych kanciastych autobusów, strażników z wilczurami, starych afiszy, pocztówek, etykiet z produktów zapałczanych, wódczanych i papierosowych, które zostały rozklejone na płotach zamykających horyzont w jego obrazach. Znaki te pełnią rolę malarskich pomostów do czasów, które, jak się wydaje, minęły. Ale czy minęły naprawdę?
