To było 20 lat temu, kiedy z placu św. Piotra w Watykanie w świat popłynęły słowa: „Umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca”.

Koncert „Śladami Jana Pawła II” to nie tylko hołd dla wielkiego Polaka, uznanego za świętego przez Kościół katolicki. To nie jeszcze jedna „akademia ku czci”. To okazja do spotkania ludzi, którzy w swej codzienności spotkać się nie mogą. To szansa na chwilę zatrzymania dla tych, którzy żyją w ogromnym pędzie.

W kwietniu 2005 roku pokazaliśmy, że pojednanie i wspólnota są możliwe a jak mówił Jan Paweł II, jeśli są możliwe, to są naszym obowiązkiem. Koncert „Śladami Jana Pawła II” to przesłanie na przyszłość, to wydarzenie, po którym – mamy nadzieję – ktoś powie „był taki moment kiedy byliśmy zjednoczeni”.

W koncercie w wykonaniu Orkiestry Opery Lubelskiej i Chóru Dziecięco-Młodzieżowego Opery Lubelskiej przy wsparciu Filharmonii Lubelskiej wystąpią wspaniali soliści oraz goście specjalni.

Magda Steczkowska, Marcin Jajkiewicz, Arka Noego i Jan Karpiel Bułecka to artyści, z których każdy miał w życiu szczęście spotkania Jana Pawła II a wspomnienia z tych spotkań pojawią się podczas koncertu.

„Byłem normalnym człowiekiem, zwykłym chłopakiem z Wadowic” to fragment tekstu utworu „Grób w zwykłej ziemi”, od którego rozpocznie się nasza niezwykła podróż muzyczna, podczas której Jan Paweł II będzie ukazany jako normalny człowiek, filozof, towarzysz i wychowawca oraz jako teolog.

Między utworami autorstwa m.in. Michała Zabłockiego, Anny Jajkiewicz, Roberta Friedricha, czy Andrzeja Lamperta pojawią się fragmenty listu do dyrektora Obserwatorium Watykańskiego; „Fides et ratio” oraz przemówień Ojca Świętego z jego spotkań z młodzieżą w Turynie i na Westerplatte w 1987 roku.

W finale koncertu zostanie wykonana Barka – ukochana pieśń Jana Pawła II.

Patronat honorowy nad koncertem objął Marszałek Województwa Lubelskiego Jarosław Stawiarski.

Organizatorem jest Centrum Spotkania Kultur a partnerami Opera Lubelska i Filharmonia Lubelska.

Materiały archiwalne wykorzystane w koncercie pochodzą z lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej.

Nie ma prawdziwej biografii Papieża-Polaka bez godnego miejsca dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Karol Wojtyła rozpoczął tu pracę w październiku 1954 roku jako wykładowca etyki na Wydziale Filozofii.

Prowadził wykłady, ćwiczenia i seminaria. Jak podkreślał ks. Tadeusz Styczeń, uczeń a potem współpracownik i przyjaciel oraz założyciel Instytutu Jana Pawła II KUL, podejście ks. prof. Wojtyły do studentów cechował szacunek do odmiennych poglądów oraz autentyczne zainteresowanie opiniami innych.

Ciepły i profesjonalny zarazem styl bycia oraz pracy sprawiały, że studenci czuli się przy nim dobrze. Nie narzucał swoich przekonań, lecz z uwagą słuchał i zachęcał do samodzielnego myślenia. W czasie wspólnych wypraw wakacyjnych przyjaciele i uczniowie nazywali go serdecznie „Wujkiem”.

W lipcu 1958 roku Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Pomimo nowych obowiązków, jak najlepiej potrafił angażował się w działalność akademicką na KUL.

Tak było również wtedy, gdy został Metropolitą Krakowskim i kardynałem. Od kiedy został biskupem nie odbierał pensji uniwersyteckiej a pieniądze przeznaczał dla potrzebujących studentów.

Pracował na KUL aż do pamiętnego konklawe w październiku 1978 roku. W czerwcu 1983 roku wyznał: „Pragnę jeszcze raz zapewnić, że bardzo pragnąłem – i nadal pragnę – znaleźć się w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, który przez szereg lat był moim warsztatem pracy. Pracy na waszym uniwersytecie wiele zawdzięczam i wysoko sobie ją cenię”.

Podczas wizyty na uczelni w czerwcu 1987 roku powiedział słowa, które przeszły do historii: „Uniwersytecie! Służ Prawdzie! Jeżeli służysz Prawdzie – służysz Wolności. Wyzwalaniu Człowieka i Narodu. Służysz Życiu!”