Wieczór etiud autorstwa znakomitego francuskiego artysty, Yoanna Bourgeois, słynącego z oryginalnego łączenia świata nowego cyrku i tańca współczesnego. Po raz pierwszy w Polsce, w ramach 27 Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca, zobaczymy najbardziej znane i charakterystyczne dla jego stylu miniatury, w wykonaniu samego autora i jego partnerki, Marie Bourgeois.
13.11.2023 poniedziałek g. 19:00
Bilet normalny kategoria I – 150 zł
Bilet normalny kategoria II – 100
Bilet grupowy od 10 osób zakupiony tylko z miejsc w II kategorii– zniżka 80 zł/osoba
Link do sprzedaży – TUTAJ
Yoann Bourgeois o swoim spektaklu:
Moim planem było rozbrojenie czasu. Oczywiście, samo w sobie było to niemożliwe. Istniały jednak różne metody do wypróbowania, tak aby było to proste i ostateczne. Wystarczyłoby jedno zdanie opisujące mój cel: próbuję zbliżyć się do punktu zawieszenia. Coś w rodzaju nadziei na określony spektakl, z charakterystycznymi dla niego rekwizytami (krzesła, schody, platformy), wariacjami i specyficznym podejściem do jakości fizycznych (grawitacja, równowaga, bezwładność).
Z nieustannym dążeniem, aby zbliżyć się do nieuchwytnej teraźniejszości. I przekonaniem, że dzieło sztuki może z czasem osiągnąć swoją prawdziwą spójność.
Program:
Piłeczki / Approach 1
W miniaturze prezentującej taniec z trzema piłeczkami, sztuka żonglowania pomaga uprościć i wyjaśnić ścieżkę drugiej wersji utworu „Kunst der Fuge” Johanna Sebastiana Bacha. W ramach tego miniaturowego występu wszystko jest nieustannie konstruowane i dekonstruowane wokół punktu zawieszenia – tego dokładnego momentu, który istnieje między końcem wzlotu a początkiem opadania.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois
Wykonanie: Yoann Bourgeois
Muzyka: Johann Sebastian Bach – “Die Kunst der Fuge” BWV 1080 (Contrapunctus II)
Wirujące krzesło / Approach 14
Aby przeciwstawić się sile odśrodkowej, ciało nie ma innego wyjścia, jak spróbować odzyskać równowagę poprzez pochylenie się. Opierając się na tym paradoksie, ułożyliśmy choreografię, która jest równie fascynująca, co prosta.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois we współpracy z Marie Bourgeois
Wykonanie: Marie Bourgeois
Muzyka: Franz Schubert – “4 Impromptus” op. 90 Ges-dur Allegretto, D 899
Projekt i konstrukcja: David Hanse, Nicolas Picot (C3 Sud Est) i Hervé Flandrin
Zrównoważona platforma / Approach 9
Poszukiwanie równowagi odzwierciedla określoną relację, w której przeciwstawne siły równoważą się. Ale w rzeczywistości przeciwne strony są w ciągłym ruchu i rzadko się wyrównują. Platforma, na której swoje ruchy rozwijają mężczyzna i kobieta, opiera się na centralnym punkcie. Jest niezwykle czuła – więc nawet najmniejszy ruch wykonany przez jedną ze stron ma natychmiastowy wpływ na drugą. Obraz ten służy metaforycznemu wzmocnieniu dynamiki władzy, którą możemy obserwować w centrum wszystkich relacji.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois
Wykonanie: Yoann Bourgeois i Marie Bourgeois
Muzyka: Franz Schubert – Sonata fortepianowa nr 20 A-dur, D 959: II Andantino
Projekt i konstrukcja: David Hanse, Nicolas Picot (C3 Sud Est) i Christophe Rayaume
Krzesła-stoły / Approach 3
Stół oferuje niezliczone możliwości teatralne, ponieważ każda z dwóch postaci na zmianę staje się obiektem dla tej drugiej, a ich zręczność i wirtuozeria gestów tworzy iskrzące znaki.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois we współpracy z Marie Fonte podczas tworzenia oryginalnego spektaklu
Wykonanie: Yoann Bourgeois i Marie Bourgeois
Muzyka: Johann Sebastian Bach – Wariacje Goldbergowskie, BWV 988: Wariacja 1, a 1 Clav.
Stół obrotowy / Approach 7
Siła odśrodkowa odsuwa ciała od siebie. Platforma, na której swoje ruchy rozwijają mężczyzna i kobieta, obraca się bardzo szybko. Aż za szybko. Aby oprzeć się sile, która chce ich rozdzielić, trzymają się siebie nawzajem.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois
Wykonanie: Yoann Bourgeois i Marie Bourgeois
Muzyka: Franz Schubert – Serenada na fortepian, aranż. Ferenc Liszt
Projekt i konstrukcja: David Hanse, Nicolas Picot (C3 Sud Est) i Hervé Flandrin
Schody / Approach 17
W podejściu nr 17, Yoann Bourgeois proponuje uproszczone spojrzenie na egzystencjalne trajektorie, naprzemiennie wznoszące się i opadające, ze schodami prowadzącymi donikąd. Chronologia czasowa jest zakłócana przez gry na temat odwracalności. Na szczycie niewidzialnej przegrody jednej z postaci udaje się wymknąć pustce, bawiąc się prawami grawitacji i nieważkości, aby osiągnąć stan wolności, znajdujący się pomiędzy równowagą a jej brakiem.
Ten wizualny poemat koncentruje się na poruszającej się, zawrotnej wędrówce w kierunku punktu zawieszenia – tego precyzyjnego, krótkotrwałego momentu, w którym ciało osiągnęło najwyższy możliwy punkt, a nieuchronny upadek jeszcze się nie rozpoczął.
Koncepcja, reżyseria, scenografia: Yoann Bourgeois
Wykonanie: Yoann Bourgeois
Muzyka: Ludwig van Beethoven – “Sonata Księżycowa” nr 14 cis-moll op. 27 nr 2
Interpretacja utworów na fortepianie: Tomasz Bielski
Kierownictwo techniczne: Nicolas Anastassiou
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”.
Wsparcie: Instytut Francuski w Polsce